www.zmotoryzowani.bo.pl

Kofi

BMW 850i z Lamborghini Murcielago i Ferrari 575 Maranello

Nie da się żyć bez marzeń, zawsze twierdziłem, że są one po to, aby je spełniać. Pewnego dnia zadałem sobie pytanie: cóż dotychczas zrobiłem, aby swe marzenia ziścić? Dość szybko wyciągnąłem wnioski z odpowiedzi, której sobie wówczas udzieliłem i wkrótce w moim garażu zaparkował najwspanialszy model BMW - czarna 850i. Powiecie, że od czasu zaprzestania produkcji tego auta bawarska firma stworzyła lepsze modele? Cóż, być może, jednak typoszereg oznaczony liczbą 8 wciąż nie może doczekać się kontynuatora, co prowadzi wprost do wniosku, że 850i jest wciąż najlepszym BMW. Przecież nie bez powodu nadano mu tak wysoką "notę".

Po kilku tygodniach jazdy ósemką zaczęło mnie nurtować następujące pytanie: jak ten samochód, wprowadzony do produkcji czternaście lat temu, wypada w konfrontacji z najnowszymi samochodami sportowymi? Cóż, odpowiedź na to pytanie dać może jedynie bezpośrednie porównanie wrażeń z jazdy. Nie można jednak "obrażać" najlepszego BMW zestawianiem z jakimiś przeciętnymi samochodami. Do porównawczego testu wybrałem zatem dwa samochody o niezaprzeczalnej renomie: Lamborghini Murcielago i Ferrari 575 Maranello F1. Jazdę testową czołowymi modelami włoskich firm przeprowadziłem w Belgii niedaleko przepięknego miasta Gent, odbyłem ją w normalnym ruchu drogowym, co pozwoliło realnie ocenić te pojazdy.

WRAŻENIA ESTETYCZNE
Na parkingu przed średniowiecznym zamkiem, punktem startowym testu, obok "moich" Lamborghini i Ferrari zaparkowano kilka innych pięknych pojazdów. W jednym rzędzie stały również ostatnie modele Maserati i Porsche, Lamborghini Gallardo i Ferrari 360 Modena. Spokojnie mógłbym zaparkować tu również moją 850-kę, jej wygląd w niczym by nie odbiegał od poziomu najnowszych samochodów sportowych. Pora zająć miejsce w środku. Znów podobne wrażenie, w porównaniu do włoskich aut wnętrze BMW 850i w ogóle nie razi, jest równie świeże i nowoczesne. Dzięki przyzwyczajeniu do ósemki, zarówno w Lamborghini, jak i w Ferrari od razu znalazłem wygodne ustawienie foteli. Różnice wykryłem dopiero w materiałach tapicerskich. W 850-ce skórą pokryto fotele i boki drzwi, we włoskich samochodach również deski rozdzielcze. Wnętrze Murcielago cechuje surowa prostota, minimalna ilość przełączników, rzucająca się w oczy chromowana osłona mechanizmu przełączania biegów i ... niedostatki jakości wykończenia.

Ferrari za to jest zbyt luksusowe, szczególnie z jasną tapicerką. Aż chce się zdjąć buty przed wejściem. BMW to pełna funkcjonalność - nienaganna ergonomia i wysokiej jakości materiały, dobrane tak, aby do jazdy zapraszać, a nie onieśmielać.

WRAŻENIA Z JAZDY
Już pobieżna analiza danych technicznych wskazuje, czego się spodziewać podczas jazdy. BMW ma "tylko" 300 KM mocy, a mój egzemplarz w dodatku automatyczną 4-biegową skrzynię i waży 1800 kg. Murcielago mobilizuje 580 KM przy tym samym ciężarze i wyposażone jest w manualną 6-biegową skrzynkę, Ferrari ma nieco niższą moc (515 KM), ale jest o prawie 100 kg lżejsze. Przy okazji będę mógł sprawdzić, jak się sprawuje półautomatyczna przekładnia F1. Na pierwszy ogień idzie Lambo. Ruszam powoli, tym bardziej że jezdnia jest mokra. Dzięki ogromnemu momentowi obrotowemu auto rusza bez żadnych szarpnięć na wolnych obrotach, zupełnie bez gazu. Znikają obawy, to normalne cywilizowane auto, każdy sobie z nim poradzi, również podczas ciasnych manewrów. Wyjazd na autostradę i gaz do dechy. Dzięki napędowi na cztery koła i czuwającej elektronice auto z przecudownym buczeniem dochodzącym zza pleców kierowcy przyspiesza bezpiecznie i błyskawicznie. Było 150 km/h na liczniku - gaz, bulgot, kilka migających lampek na desce rozdzielczej i już jest 220. Ot po prostu najczystsza przyjemność.

Teraz przesiadam się do Ferrari. Hmm, co my tu mamy ... Gaz i hamulec jak w automacie, ale też łopatki przy kierownicy do przełączania biegów. Zaczynam spokojnie, w trybie automatycznym. Zasady jazdy jak ze zwykłym automatem, trochę gazu, spokojnie ruszamy, rozpędzamy się. I znów zdziwienie - to normalne auto, dla każdego. Już po kilkuset metrach skrzynia F1 zaczyna pokazywać swoje fatalne oblicze. Przyspieszanie w trybie automatycznym jest beznadziejne - podczas przełączania biegów wstrząsy były tak silne, że moja kiwająca się głowa latała od kierownicy do zagłówka i z powrotem niczym w popularnych niegdyś figurkach zwierzątek, stawianych na tylnych półkach Trabantów. Po wjechaniu na autostradę, mając w pamięci moją ósemkę, wcisnąłem gaz w podłogę, oczekując redukcji biegów w odpowiedzi na kick-down. Nic z tego, leniwe przyspieszanie i stanowczo zbyt wczesne przełączanie na wyższy bieg. Tragedia. Zniesmaczony przełączyłem w tryb ręczny i dopiero to pozwoliło na zbadanie rzeczywistych osiągów auta. Pozytywna strona - nie trzeba zdejmować nogi z gazu podczas przełączania biegów. Negatywna - moim zdaniem szybciej bym zmienił bieg ręcznie, niż zrobiła to elektronika. Generalnie nie mogłem pozbyć się uczucia braku panowania nad zachowaniem samochodu. Komputer robił wszystko, aby wyręczyć mnie w myśleniu, jednak czynił to z polotem niewykształconego mieszkańca włoskiej prowincji. Cóż, pewnie jak do wszystkiego, również do tego się można przyzwyczaić i wycisnąć z auta maksimum osiągów, jednak do przyjemności, jaką czerpałem z jazdy Lamborghini, temu pojazdowi było bardzo daleko. Stanowczo wolę już jazdę moją zautomatyzowaną 850-ką, w której rozterki ograniczają się jedynie do siły z jaką wciska się gaz. Przy wyprzedzaniu do dechy, potem delikatnie. I to wystarczy.

Jak zatem wypada porównanie osiągów supersamochodów włoskich i klasycznego niemieckiego BMW ? Oczywiście wrażenia podczas przyspieszania do setki w około 4 (Lambo) lub 5 sekund (Ferrari) są o klasę lepsze od ponad 7 sekund w ósemce. Inaczej "czuje się" też kierownicę - w Murcielago wspomaganie jest słabe, w Ferrari przesadnie mocne, w BMW natomiast optymalne. Z drugiej strony we wszystkich trzech samochodach słyszymy przecudowny basowy pomruk dwunastocylindrowych jednostek napędowych, którego to dźwięku nigdy nie będzie w stanie naśladować żaden silnik o sześciu czy ośmiu tłokach. We wszystkich tych autach przyjmujemy identyczną półleżącą pozycję za kierownicą, nie pozostawiającą wątpliwości o ich supersportowym charakterze. A przede wszystkim zarówno za Lamborghini Murcielago, Ferrari Maranello, jak i BMW 850i obejrzy się każda, nawet najbardziej zblazowana dziewczyna.